Od Firarael CD Cedric

          Zgodnie z jego prośbami, przyniosłam wino, a potem mu je nalałam do kielicha. Patrzył na mnie dość… Dziwnie. Zapytałam go, czy nie potrzebuje czegoś więcej. Był naprawdę bardzo przystojny, ale nie dawałam się ponieść. Posłusznie czekałam, czy powie, że mogę iść, czy jednak poprosi, żebym mu sprzątnęła pokój.
          –… Potrafisz mnie jakoś zabawić? – zapytał mnie, na co spojrzałam na niego, mrugając z lekkim niedowierzaniem.
          Nic nie umiem, jeżeli chodzi o takie rzeczy… Obiecałam sobie, że zachowam czystą duszę, ale naprawdę robi się to coraz trudniejsze. Cicho westchnęłam i ukłoniłam się do Pana.
          – Przepraszam, ale brak mi takowych umiejętności. Mogę panu zatańczyć, czy też zaśpiewać. Wiem, że Pańskie pragnienia są inne, ale podejrzewam, że sobie nie poradzę – rzekłam pokornie.
          Wyprostowałam się, patrząc na Sire. Widziałam uśmiech na jego twarzy. Mimo to nadal stałam przed nim, czekając na jego prośbę.
          – Zatańcz mi – rzekł, biorąc łyk wina.
          Westchnęłam i ukłoniłam się. Cofnęłam się lekko do tyłu i zaczęłam swój taniec.


          Kiedy zakończyłam układ, stanęłam na poprzednim miejscu i lekko się ukłoniłam. Widziałam, że nie odrywał ode mnie wzroku, jak z resztą było za każdym razem. Przyzwyczaiłam się do tego, że ciężko nie spoglądać na mnie, szczególnie gdy tańczę. Czekałam, czy pan nie będzie chciał czegoś jeszcze. Może poprosi, żebym mu sprzątnęła?

⥏Taniec⥑

                    «Cedric?»